Mossanga

[…] Ai ishte një “vlonjat” që këndonte me kitarë këngët e dashurisë. Ishte një “shqiptar” që recitonte plot ndjenjë vjershat e Naimit. Ishte më i përvëluari nga dielli i korrikut dhe më i nxiri nga ai i gushtit, por, mbi të gjitha, ishte djaloshi më i buzëqeshur që mbaj mend nga fëmijëria ime […]