Kur mami dhe babi harruan te ishin miq

Prindërit e mi dikur ishin shumë miq dhe unë ndihesha e lumtur. Ne çdo gjë e bënim së bashku. Më pas, gjërat filluan të ndryshonin. Prindërit e mi ishin gjithnjë të mërzitur me njëri-tjetrin dhe vetëm grindeshin. Nisa të mendoj se ishte faji im që prindërit e mi nuk ishin më shokë; por tani e kuptoj se është më mirë që secili të jetojë në shtëpi më vete. Çfarëdo që të ndodhë, mami dhe babi im do të jenë prindërit e mi… dhe, për më tepër… ata gjithmonë do të më duan mua.