Nga një derë tjetër

“Një e shkruar kinematografike, por edhe shumë pranë teatrit, sidomos për lojën metanarrative dhe uljet e ngjitjet e emocioneve” (Jessica Chia, Corriere della Sera) Janë tregime të shkruar në harkun e tridhjetë vjetëve. I pari, “In Principium”, dhe një tufë e mirë që pasojnë, muajt e fundit, kurse përmbyllësi është ndër fillesat e mia në fushën e letërsisë, daktilografuar me një makinë shkrimi të pluhurosur, gjetur në bibliotekën e gjimnazit të Fanit në Mirditë, ku isha emëruar mësues i letërsisë pas mbarimit të Fakultetit Filologjik në Tiranë, më 1988-n. I mungonte krejt germai, jo pika mbi i, e gjithë i-ja ishte këputur fare dhe unë punova me lime një germë tjetër, ù-në e theksuar, i hoqa këmbën e parë. Është interesante ta shikosh të shtypur në makinë tregimin “Shtëpia kolektive”, se fjalët ku është e pranishme i-ja, që nuk janë pak në gjuhën shqipe, dukeshin sikur përkuleshin nga era, pika mbi i vinte e përkulur e të krijonte iluzionin e lëvizjes. Nëse do më pyesnit se cilët tregimtarë vlerësoj më shumë nga leximet e mia, do të përmendja dy emra: të parin Çehovin, i cili më tregoi ç’është ngjarja dhe të dytin e kam hasur kohët e fundit, Raimond Karver, i cili po më mëson si ta fsheh atë. Por, a gjenden vërtet brenda kësaj komize tregimet e mia? Nuk e besoj.