Kur fryma bëhet ajër

Në moshën tridhjetë e gjashtë, në prag të përfundimit të karrierës së tij dhjetëvjeçare si neurokirurg, Paul Kalanithi u diagnostikua me kancerin e fazës IV në mushkëri. Mjeke që trajtonte pacient me fund fatal e pa veten të tillë, në betejën e madhe për të sfiduar vdekjen. Dhe pikërisht kështu, e ardhmja që ai dhe gruaja e tij kishin imagjinuar u zhduk. Kur fryma bëhet histori ajri Kalanithi reflekton teksa e di se çdo organizëm do të vdesë një ditë se cili e bën një jetë të virtytshme dhe kuptimplote”. Kalinithi ishte një neurokirurg në Stanford që punonte dhe eksploronte trurin e qenies njerëzore, vendin më kritik për identitetin njerëzor, dhe më në fund në një pacient dhe një baba të ri që përballet me vdekjen e tij.

Çfarë e bën jetën me vlerë duke jetuar me vdekjen pranë? Çfarë bëni kur e ardhmja nuk është më një shkallë drejt qëllimeve tuaja në jetë, teksa rrafshohet në një dhuratë të përhershme? Çfarë do të thotë të kesh fëmijë, të ushqesh një jetë të re ndërsa tjetra zhduket? Këto janë disa nga pyetjet që Kalanithi sfidon me këtë memoar të vëzhguar në mënyrë të thellë.

Pali Kalanithi vdiq në mars të vitit 2015, ndërsa punonte për këtë libër, por fjalët e tij jetojnë si një udhërrëfyes dhe një dhuratë për të gjithë ne. “Fillova ta kuptoj se duke u përballur me vdekshmërinë time, në njëfarë kuptimi, nuk kishte ndryshuar asgjë dhe gjithçka”, shkroi ai. “Shtatë fjalë nga Samuel Beckett filluan të përsërisnin në kokën time:” Nuk mund të vazhdoj, do të vazhdoj “.”