Shtatë shtëpi të zbrazëta

Shtëpitë janë shtatë dhe të shtata të zbrazëta. Shkrimtarja, sipas Rodrigo Fresán, është “një shkencëtare e arsyeshme, e cila shqyrton njerëz të çmendur apo që seriozisht kanë ndër mend të çmenden”. Dhe gjykimi i shëndoshë, si përherë, është sipërfaqësor.

Samanta Schweblin na grish të hyjmë në “Shtatë shtëpitë e zbrazëta” dhe, rreth tyre, shtyn personazhet e saj që të zbulojnë tmerre të jetës së përditshme, të përimtojnë frikën e vet dhe të të tjerëve dhe t’i nxjerrin në pah paragjykimet e atyre, të cilët, mes habisë dhe një “normaliteti” të çuditshëm, kundrojnë të tjerët dhe vetveten.

Proza e mprehtë dhe e përpiktë e Schweblin, aftësia e saj për të krijuar atmosfera të rënda dhe të ankthshme dhe gama drithëruese e ndjesive që përshkojnë tregimet e saj, e bëjnë këtë libër meritues të Çmimit IV Ndërkombëtar të Prozës së Shkurtër Ribera del Duero.