Rrëfenja nga kafeneja

Çfarë nuk gjen në kafenenë “Funiculi Funicula”, edhe pse e fshehur në një rrugicë të Tokios. Aty ka kafe të mirë. biseda të përzemërta dhe klientë të rregullt. Por, kafeneja u ofron klientëve edhe një përvojë të veçantë: mundësinë për t’u kthyer pas në kohë.
Por, ka edhe disa rregulla që nuk duhen shkelur: duhet të ulesh në karrigen e duhur, të pranosh kafenë që të shtien dhe më në fund. e ç’është më e rëndë- sishmja duhet të kthehesh në të tashmen, pa u ftohur kafeja.
Pas debutimit të bujshëm të Toshikazu Kawaguchi-t me romanin “Pa u ftohur kafeja”, te “Rrëfenja nga kafeneja” do të takohemi me një burrë i cili kërkon të takojë shokun e ngushtë, vajzën e të cilit e ka rritur si ta kishte të veten: birin që nuk vajti në varrimin e së ëmës; të dashurin që udhëtoi për t’u takuar me vajzën me të cilën nuk u martua dot; dhe hetuesin plak, që nuk e shpëtoi dot të shoqen…
Të treguara bukur e të mbushura me ngrohtësi. Rrëfenjat nga kafeneja zbulojnë se si e mbartim me vete të shkuarën dhe se deri ku do të arrinim vetëm e vetëm për të parë mbase për herë të fundit të dashurit e zemrës.